10. Dziękuję
Stworzył Bóg, latorośl stworzył Bóg
Bym mógł zaplatać wieńce
Dzięki Ci, dziękuję Ci za ból
Co uczy widzieć więcej
Dzięki Ci, dzięki za każdą z klęsk
Te uczą wytrwałości
Żebym mógł, bym mógł osiągnąć cel
Choć sił nie staje dość mi
Dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci
Dzięki Ci, za słabość dzięki Ci
Ta mnie w pokorze ćwiczy
W pokorze, co niesie radość mi
W pokorze, co nie krzyczy
I za łzy, dziękuję Ci za łzy
Co budzą serce nocą
Abym czuł, bym słyszał bliźnich krzyk
Co zmiłowania proszą
Dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci.
Abym mógł, bym piękno widzieć mógł
Dziękuję za brzydotę
Dzięki, że na skrzyżowaniu dróg
Wrogość spotyka cnotę
Dzięki ci, dziękuję Ci za sen
Co kroczy za zmęczeniem
Dzięki Ci, za ciepły ognia szept
Co płonie nad strumieniem
Dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci.
Dzięki za pragnienie i za głód
to słabość mą obnaża
Dzięki Ci, dziękuję Ci za trud
Który mnie co dzień stwarza
Za to, że, że umiem kochać wciąż
Choć serce we mnie sarnie
Baranku, dzięki, bo
Umarłeś nie na marne
Dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci.
<< wróć do spisu utworów