10. Dziękuję

 Stworzył Bóg, latorośl stworzył Bóg
 Bym mógł zaplatać wieńce
 Dzięki Ci, dziękuję Ci za ból
 Co uczy widzieć więcej
 Dzięki Ci, dzięki za każdą z klęsk
 Te uczą wytrwałości
 Żebym mógł, bym mógł osiągnąć cel
 Choć sił nie staje dość mi
 Dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci
  
 Dzięki Ci, za słabość dzięki Ci
 Ta  mnie w pokorze ćwiczy
 W pokorze, co niesie radość mi
 W pokorze, co nie krzyczy
 I za łzy, dziękuję Ci za łzy
 Co budzą serce  nocą     
 Abym czuł, bym słyszał bliźnich krzyk
 Co zmiłowania proszą
 Dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci.
  
 Abym mógł, bym piękno widzieć mógł
 Dziękuję za brzydotę
 Dzięki, że na skrzyżowaniu dróg
 Wrogość spotyka cnotę
 Dzięki ci, dziękuję Ci za sen
 Co kroczy za zmęczeniem
 Dzięki Ci, za ciepły ognia szept
 Co płonie nad strumieniem
 Dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci.
  
 Dzięki za pragnienie i za głód
 to słabość mą obnaża
 Dzięki Ci, dziękuję Ci za trud
 Który mnie co dzień stwarza
 Za to, że, że umiem kochać wciąż
 Choć serce we mnie sarnie
 Baranku, dzięki, bo
 Umarłeś nie na marne
 Dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci, dzięki Ci. 

<< wróć do spisu utworów