12. Wczoraj odeszli artyści
Chociaż w domu masz pełną lodówkę Na podjeździe trzy samochody Patrzysz w okno, gapisz się w pustkę W nie kończący się teatr przyrody Choć na pozór jest wszystko jak dawniej Na wykresie twych zysków i strat Przecież czujesz, że nie jest normalnie! Że tam w środku czegoś ci brak Ref. No bo wczoraj odeszli artyści W ważnych spisach przeoczył ich ktoś Więc zabrali uczucia i myśli I swą pasję i miłość, i złość I odeszli jak zwykle samotnie Ktoś z pejzażu ich wyciął jak las Nie wie nikt kiedy znowu wyrośnie Ich śmiech i płacz Gdzieś przy barze zamówią dwie whiskey No, a ci co nie piją, to sok Świat nie toczył się wszak po ich myśli Więc odeszli, ot co /stąd Gówniarzeria od robienia wiatru Coraz więcej chce wycisnąć z tego świata A ty kupuj, ty się prędko zaopatruj Jachty, zamki, lot na księżyc – wszystko w ratach Ten teatrzyk świetnie kręci się beze mnie W rolę błazna już się dawno wcielił król Zamiast sztuki – starczą ludziom akademie Mazowiecki pejzaż buraczanych pól. Ref. No bo wczoraj odeszli artyści... Filharmonie zmienione w markety A upadłe teatry – w kościoły Zaś aktorzy sprzedają bilety A odpusty – tańczące anioły. A muzycy w orkiestrach wojskowych A poeci – poeci do biur Jaka szkoda, że nie było dla kogo Wyżej fruwać i ostrzyć swych piór. << wróć do spisu utworów